Eenzijdige onzin

Het systematisch verzamelen van gegevens, paritaire huurcomités, bedrijven die jaarrekeningen én personeelsbestanden moeten voorleggen, privéwoningen laten beheren door sociale woningmaatschappijen, camera's in politiekantoren en -voertuigen, ... Helaas geen korte samenvatting van '1984' van George Orwell, wel een greep aanbevelingen uit het rapport van de Rondetafel van de Interculturaliteit.

Terwijl we zover zijn gekomen dat zelfs de regeringsleider van Duitsland niet meer om de vaststelling heen kan dat 'der Ansatz für Multikulti gescheitert, absolut gescheitert' is (de multiculturele aanpak is een absolute mislukking), volharden de zogenaamde actoren van de interculturele samenleving bij ons onversaagd in het geloof.

De partners aan de Rondetafel lezen als de wie is wie van de belangenverenigingen van de zogeheten etnische, culturele en/of religieuze minderheden en de gesubsidieerde interculturele centra. Merkwaardig is dat het 'Vlaamse Forum der Joodse Organisaties' niet op de koffie mocht komen. Maar er is nog een ergere 'vergetelheid'. Wie er - volgens mij totaal verkeerd - van uitgaat dat inwijkelingen, eens ze in voldoende aantal zijn aangekomen, een minderheid gaan uitmaken die aanspraak kan maken op specifieke groepsrechten, zou aan een rondetafel over interculturaliteit misschien toch ook vertegenwoordigers van de door hen gepercipieerde meerderheid mogen uitnodigen. Maar waarom moeilijk doen over de fundamentele uitgangspunten en kritische stemmen aanhoren, als je gezellig kunt keuvelen onder gelijkgezinden? Het resultaat is er alleszins naar.

Let wel, niet alles in het werkstuk is negatief. Het erkent gelukkig toch al de volstrekte evidenties als het behoud van gemengd onderwijs, het belang van de leerplicht en het aanleren van de landstaal. Tevens krijgt Vlaamse onderwijs goede punten in vergelijking met de Franse Gemeenschap omdat het een 'Steunpunt Diversiteit & Leren' heeft opgestart, omdat het actief burgerschap in de eindtermen opnam, omdat het hoofddoekenverbod op school er geen algemene regel is en omdat het decretaal toestaat afwezig te zijn op religieuze feestdagen. Kennelijk valt het met het gesloten en racistische Vlaanderen soms dus nog mee.

Dat gezegd zijnde, leest het rapport soms alsof het opgesteld was om sparringpartner Vlaams Belang opnieuw in de ring te brengen. Blikvanger bij uitstek is het voorstel om een aantal traditionele betaalde feestdagen van christelijke oorsprong af te schaffen en in te ruilen voor politiek correcte verlofdagen. Vrije dagen om te reflecteren over de internationale vrouwenrechten, over de strijd tegen racisme en ten slotte over de culturele diversiteit. Vakantie op 11 juli om even stil te staan bij de Vlaamse Gemeenschap die we samen proberen te zijn, werd helaas niet in het rapport opgenomen.

Daarnaast is er het absurde voorstel om het verbod op het ontkennen van de Holocaust uit te breiden tot elke genocide. Rechters gaan dus oordelen over het genocidaire karakter van historische moordpartijen. Dat is allicht een uitstekende methode om het debat tussen Frankrijk en Turkije te beslechten. In het ene land is het ontkennen van de slachting van de Armeniërs door de Turken verboden, in het andere land is het erkennen van die genocide verboden. De Franse historici kunnen dan ook hun debat stoppen over het al dan niet genocidaire karakter van de moordpartijen tijdens de Franse revolutie in de eigen Vendée. De rechter zal het wel uitmaken en voortaan bestraffen wie het fout voorhad.

Opmerkelijk is voorts dat het rapport een verband legt tussen het vastklampen van minderheden aan hun eigen etnische identiteit en de zwakte van de Belgische identiteit. Immers, men verwacht van nieuwkomers dat ze zich met België identificeren 'terwijl een aantal geboren Belgen zelf meer en meer problemen heeft om dat te doen'. Of hoe de Vlaams-nationalisten werkelijk aan de basis liggen van ieder probleem.

Om kort te gaan, het rapport blijft steken in de premisse dat onze samenleving fundamenteel onderdrukkend is en doordrongen van al dan niet bewust racisme. Als allochtonen geen leraar worden, is dat omdat ze zelf negatieve ervaringen opdeden met leraars. Als leerlingen de evolutieleer agressief in vraag stellen, is dat omdat de leerkrachten te weinig vertrouwd zijn met de wetenschappelijke discipline.

Wie anno 2011 nog zulke eenzijdige onzin aan het papier toevertrouwt, heeft volgens mij geen voeling meer met de samenleving. Er is niets tegen pragmatisme in de omgang met de cultuur van nieuwkomers. Maar men kan niet elke nieuwkomer zonder meer zijn ding laten doen, en iedereen die daar vragen bij stelt kapittelen als racist. Het is geen gezonde situatie dat er daardoor een feitelijke, geïnstitutionaliseerde apartheid groeit. Een gezonde situatie is dat de private cultuur evident ondergeschikt is aan de publieke cultuur. En dat die publieke cultuur doorvaart als het schip van Theseus: terwijl ieder onderdeel ervan voortdurend wordt vernieuwd, blijft het voor alle opvarende een veilig en herkenbaar vehikel.